به جرات می توان گفت ایتالیا از شناخته شده ترین کشورهای جهان است. نامی مشهور و در اکثر مواقع محبوب. شهرت این کشور و نام و نشانش به یک چیز و دو چیز خلاصه نمی شود. در هر زمینه که فکرش را بکنید رد پایی از ایتالیا هست و بعضاً بسیار بسیار پر رنگ. از تاریخ که صحبت میکنیم همانند میهن خودمان، این سرزمین نیز کهن است و نام امپراتوری روم باستان نیاز به ذکر و توضیح ندارد. در عالم مسیحیت نقشی مرکزی داشته و دارد. در تاریخ معاصر نیز تاثیرگذار بوده فارغ از بد و خوب آن. در ادب و فرهنگ و هنرهای گوناگون مشاهیری دارد بی بدیل. امپراتوری روم که پس از فتح یونان، فرهنگ و هنر آن را به ارث برد تمام تاریخ مسیحیت را با معماری و نقاشی و مجسمه سازی در آمیخت. دانته پدر زبان و ادبیات ایتالیایی سومین کتاب بیشتر خوانده شده ی دنیا یعنی کمدی الهی را به رشته تحریر در آورده است. رنسانس از مهم ترین نقاط عطف تاریخ هنر متعلق به ایتالیا و نگین آن شهر فلورانس، ملقب به گهواره ی تمدن می باشد. کیست که نام لئوناردو داوینچی را نشنیده باشد؟ یا میکل آنژ و رافائل و کاراواجو. بعد از آنها نیز همواره مکاتب مختلف ادبی و هنری در ایتالیا حضور پررنگ داشته اند. بخش مهمی از تاریخ سینما متعلق به نئورالیسم ایتالیاست. هنوز که هنوز است بسیاری از فیلمسازان بزرگ دنیا اذعان دارند که تا چه اندازه تحت تاثیر سینمای این کشور هستند. حتی نسل دوم و سوم مهاجران ایتالیایی که عمدتا میان سال‌های پایانی قرن نوزدهم و سال‌های آغازین قرن بیستم مهاجرت کردند در سایر کشور ها و در زمینه های مختلف پر آوازه هستند.
ایتالیا بعد از جنگ جهانی دوم در مدت کوتاهی به اوج شکوفایی اقتصادی و رفاه اجتماعی رسید و شرکت ها و کارخانه هایی در آن ایجاد شد که تا به امروز حتی با بروز بحران های پیاپی اقتصادی در دنیا، که طبعا ایتالیا را هم تحت تاثیر قرار داده، همچنان پابرجا هستند. ایتالیا نسبت به گذشته افول داشته است اما همچنان دارای منابع بسیار و عضو گروه هشت جی یعنی هشت کشور صنعتی دنیاست. به جز نام های آشنای صنعت خودرو سازی همچون فیات، فراری و لامبورگینی که همه می شناسند، در لوازم خانگی و لوازم پزشکی حرف های زیادی برای گفتن دارند. از ارکان صنعت مد و طراحی و تولید پوشاک است. کشاورزی ایتالیا بسیار موفق است چون هم آب و هوای مناسب دارد و هم علم و دانش و صنعت لازم. بی دلیل نیست که به خوراکی هایشان می نازند. هر کس که گذارش به این کشور افتاده است می داند همه ی مواد غذایی تازه و خوش طعم و با بهترین کیفیت و نظارت ارائه می شوند. به طبع شهرت فرهنگ آشپزی و غذاهای مدیترانه ای متأثر و مدیون این کیفیت بالای مواد غذایی هم هست.
ورزش محبوب در ایتالیا همانند ایران فوتبال است و بس. دختر و پسر و پیر و جوان همه فوتبالی اند. با هیجان تمام دنبال میکنند و تا سرحد افراط با هم بحث و جدل دارند. پیش بینی و بخت آزمایی روی بازیکنان و تیم های فوتبال هم بسیار رایج است. تیم ملی این کشور بسیار پر افتخار است. بالاترین لیگ ایتالیا سری آ است. تیم‌های ایتالیایی تاکنون چهل و هشت عنوان قهرمانی در اروپا کسب کرده‌اند که این تعداد قهرمانی آنها را به دومین لیگ موفق اروپایی بدل می‌کند. مارادونا اسطوره ی آرژانتینی فوتبال دنیا سالیان سال در تیم ناپلی توپ زد و مردم ناپلی او را از جان عزیزتر می دانند.
هر شهر و استانی برای خودش لهجه و عادات و ادعایی دارد. این مسئله ریشه در تاریخ این کشور دارد. چرا که اساسا کشور متحد ایتالیا اندکی بیش از صد و پنجاه سال پیش ایجاد گردید. آن هم پس از کشمکش های زیاد و جنگ های خونین. ویتوریو امانوئله ی دوم فاتح جنگ و اولین پادشاه ایتالیای واحد بود که اکنون مجسمه ی سوار بر اسبش در میدان ونتزیای رم بر بلندای ساختمان محراب میهن، نشان اتحاد ملی، ایستاده است. تا پیش از او سرزمین ایتالیا مجموعه ای بود از واحد های سیاسی مختلف که بعضا تحت سلطه ی اسپانیا و فرانسه بودند. مثلا ونیز برای خودش یک ایالت بود که به شیشه گری و دریانوردی و تجارت شهره بود. توسکانا به پایتختی فلورانس برای خودش بود و طلاسازان و تاجران فلورانسی را در خود جای میداد. درجنوب ایتالیا بوربون ها بودند که بر سواحل چشم نواز و حیرت انگیز دریای مدیترانه حکمرانی میکردند و بسیار ثروتمند بودند. بعد از اتحاد، جنوب ایتالیا فقیرتر از شمال شد و شمال از همه جهت پیشی گرفت. برخی از گروه های سیاسی تندرو خواستار جداسازی شمال و جنوب هستند اما اراده ی اکثریت واحد مردم و نیز رجال سیاسی بر اتحاد و تمامیت ارضی استوار است.
ایتالیا شبه جزیره است. نقشه اش همانند یک لنگه چکمه است. مرز خشکی اش از شمال است با کشور های فرانسه، سوئیس، اتریش و اسلونی و سن مارینو؛ مابقی همه آب است. دریای تیرنی و مدیترانه، یونان و آدریاتیک. جزیره ی ساردنیا جداگانه و با فاصله ی نه چندان کم در غرب ایتالیا و در دل دریای مدیترانه جای دارد. واتیکان هم در داخل شهر رم پایتخت ایتالیا قرار دارد. جمعیت ایتالیا شصت میلیون نفر است. مساحتش کمتر از یک ششم ایران است. بی شک قطب گردش گری دنیاست. مردمش پر هیجان و زود جوش هستند اما عاداتشان را به راحتی تغییر نمی دهند. به حرکات دستانشان موقع حرف زدن معروفند. ماه میانی تابستان را به کلی تعطیل میکنند و به استراحت و خوش گذرانی می پردازند. اکثرا به سواحل دریا می روند. در خیابان قدم به قدم بار های کوچک و بزرگ وجود دارد زیرا بار نشینی نقش مهمی در فرهنگ روزمره دارد. بسیاری صبحانه شان را در بار می خورند که شامل یک فنجان قهوه و یک شیرینی کرنتو است. برای شناخت ایتالیا بازدید های توریستی از شهرهای معروف و موزه‌ها مفید است اما راه به شناخت جزییات فراوان این کشور غنی و دیدنی و رنگارنگ و تعداد بسیار زیادی از شهرهای کوچک و متوسط که شهرتشان کمتر از اهمیت شان است، نمی دهد.
